Sarajevo-Mostar

3 juni 2017 - Blagaj, Bosnië en Herzegovina

Zaterdag 3 juni 2017

Na een goede nacht te hebben geslapen besluiten we oud Sarajevo te gaan ontdekken. We gaan betalen en de eigenaar vraagt wat ons plan is voor vandaag. Hij wijst ons waar we veilig kunnen parkeren met de camper (is in het oude centrum) en wanneer we vertellen daarna door te rijden naar Mostar geeft hij een folder van een camping. Er is een Nederlander, Harry, aanwezig die verteld dat hij heeft meegeholpen met het opbouwen van die camping. Hij was hier ook aan het helpen met de uitbreiding van deze. Als we hier naartoe gaan moeten we de groeten doe van Harry. We bedanken beide heren voor de tips en rijden naar de parkeerplaats die ons is meegegeven. Eenmaal aangekomen wordt ons een plaats gewezen, pakken we onze spullen die mee moeten en lopen het oude centrum in. Het is prachtig om te zien. Kleine idyllische straatjes met authentieke winkeltjes. We voelen ons geen moment onveilig. De sfeer in deze stad is goed, vriendelijke en gezellig. Alle culturen leven door en naast elkaar. De ene hoek een Orthodoxe kerk en schuin er tegenover de Moskee. In het centrum is ook een punt waarop is aangegeven dat oost en west samen zijn en dat hier alle culturen samen gaan. Een mooi gezicht en gevoel dat alles zo hersteld na de akelige geschiedenis. Stefan heeft ons een tip gegeven waar een goede ijssalon met Egyptisch ijs. De smaken die ze hebben lijken allemaal op elkaar, zeiden hij en zijn vriendin, maar lekker om uit te proberen. Femke houdt niet zo van ijs, maar tegen 11:30 uur in de hitte was het een welkom toen we er ongepland langs liepen. En Stefan en zijn vriendin hebben niet gelogen! Lekker, maar chocolade en vanille smaakte hetzelfde! Na 2-3 uur alle steegjes en sightseeing te hebben gelopen, gaan we opzoek naar het restaurantje wat Stefan ons heeft aangeraden om cevapi(ci) te eten. Als we dit niet hebben gegeten, ben je niet in Sarajevo geweest volgens hem. Na lang zoeken hebben we het gevonden. Vele lokale mensen, dus zal het zeker goed zijn! En dat is het ook! We bestellen (te veel) en nemen er traditioneel yoghurt bij. Heerlijk! Na deze flinke lunch gaan we richting de camper. Het is zacht gaan regenen, dus perfecte timing! Mostar here we come! De rit is weer prachtig langs, goede, bergpassen en leuke dorpjes. Te vergelijken met de rit toen we BIH binnen kwamen en naar Foca reden. Helaas na tunnel 4 rijden we letterlijk een stortbuit in. Gas minderen en goed opletten. Wanneer we dichter bij Mostar komen worden de bergen lager en minder begroeid en uiteindelijk rijden we in een brede vallei. Het is tegen 5 uur en stoppen bij de supermarkt. Nou, eten hoeven we niet vanavond na die zware lunch, maar een koud biertje is uiteraard niet weg. Op de camping aangekomen, is er alleen nog plaats op een open veld. Er is nog een grote groep van Acsi die morgen weg gaat. De plaats is wat minder, achter een supermarkt met hangjongeren en harde muziek. Femke gaat de verplichte registratie doen en Martijn doet het nodige voor de camper. De eigenaar is vriendelijk en verwelkomt ons. Hij vraagt waar we geweest zijn en wat mogelijk de planning is. Femke verteld van Sarajevo en doet de groeten van Harry. Hij kijkt blij verbaast en vraagt waar we die gezien hebben. Femke legt alles uit en verteld ook over Foca. Blijkt hij Braco ook te kennen! Lol dat we hebben en we worden vreemd aangekeken door de oudere op zijn terras. Wat hij daarna verteld over hen laten we keurig uit het verhaal. Hij vraagt hoe lang we willen blijven. Geen idee. Maakt niet uit, maar mochten we morgen nog een nacht willen blijven, kunnen we op het andere veld staan. Tussen de kersenbomen en schaduw. De kersen mogen we plukken en eten wat we willen. We zien wel. Martijn is inmiddels met de buurman aan de praat geraakt. Anne, een zeventig jarige weduwnaar, alleen op reis in zijn camper. Prachtig. We bieden hem een biertje aan en blijken voor morgen dezelfde planning te hebben. Manu heeft Anne ook al om haar vier poten gewonden. Hebben het over onze reiservaringen en wij hebben bewondering voor Anne. We gaan daarna weer onze eigen weg en hopen dat de herrie van de jeugd snel ophoudt om te kunnen slapen.

Foto’s