San Marino

Woensdag 21 juni 2017

Vandaag gaan we het centrum van San Marino bekijken. Manu mag mee in de bus, maar moeten voor de zekerheid wel een muilkorf meenemen. Retourkaartjes 2 euro, maar wanneer ver de rit zien (18% omhoog) zijn we blij met de keuze. De rit is ook al mooi, want je ziet de oude stad op de hoge berg al liggen. De bus stopt letterlijk voor de centrummuur. De wandeling begint lekker in de schaduw en ligt gelukkig op 749 mtr hoogte, en een stuk hoger dan de camping dus is het er gelukkig ook een heel klein beetje koeler zo voor de middag. We lopen eerste steil omhoog, via een kruisboogplein,  naar een kerk om vervolgens verder te lopen naar de eerste toren, Guatia. Bij aankomst op de camping hadden we een pasje gekregen die we konden laten zien om de torens en een paar musea in te mogen. Bij Guatia laten we deze zien en krijgen voor 7,50 euro (ipv 10,50 euro) een pasje. De mevrouw legt uit waar we ermee naar binnen mogen. Nou, Guatia is de eerste. Een gedeelte zijn ze aan het restaureren en kunnen we dus niet op, maar voor de rest mogen we overal op en in, ook Manu mag mee. Mooi gerestaureerd en je hebt een prachtig uitzicht over San Marino en ook over de tweede toren, Cesta. Na deze bezichtiging slenteren we verder omhoog en nemen in de schaduw even een kleine pauze om te drinken. Vervolgens komen we aan bij Cesta. Hier hangt een bordje dat honden niet mogen. Wanneer we besluiten om apart te gaan, gaat Martijn met zijn kaartje naar de ticketman. Deze kijkt raar dat we apart gaan en zegt dat de Manu best mee naar binnen mag, maar dat we haar dan we op moeten tillen in het museum. Top, geen probleem, want we hebben de draagzak bij. Eerst door het poortje en in de schaduw zetten we Manu erin. De mannen van het loket staan vol bewondering en met een grote glimlacht te kijken hoe we het eindresultaat bereiken. Manu in de tas en om de nek. Bij het binnen gaan van het museum krijgen we van de bewaking ook een glimlach hoe we het hebben opgelost met Manu. Het museum bestaat voornamelijk uit hele oude wapens (tot 1850) en beschermingskleding. Na een ronde in het museum lopen we weer naar buiten en bekijken de rest van de toren. Ook hier is weer een gedeelte in onderhoudt. Hierna lopen we verder naar toren 3, Montale. Het pad ligt tussen bossen en de toren zie je pas wanneer je er bent. Helaas kunnen we hier niet in, omdat ook hier onderhoudt gepleegd wordt. We sjokken weer terug richting de kern en besluiten na heel wat straatje verder dat we bij de muur van het kruisboorplein een pizza te gaan lunchen, want heel veel andere keuze is er niet naast de ander bekende pasta’s. Inmiddels is het al 34 graden, maar besluiten nog een rondje te lopen en uiteindelijk komen we bij het staats museum aan. Hier kunnen we ook binnen met het pasje, maar Manu mag niet mee. Om en om dan maar. Er hangen heel veel oude, geschilderde, portretten en kunst uit de kerk. Ook veel schilderwerk met moord en amputaties. Ook Egypte en Griekenland komt ook hier weer terug. Grappig om te zien. Het laatste museum laten we schieten, omdat we nog opzoek naar de opstapplek van de bus. Wanneer we deze missen hebben we nog maar 1 kans en anders wordt het een taxi pakken. Lopen is deze keer echt geen optie naar de camping.

Deze buschauffeur heeft er zin in. Hij scheurt met de bus de bergpassen af en over rotondes! Hilarisch! Op de camping genieten we nog een keer van het uitzicht op de oude stad en gaat Martijn nog even een koud biertje kopen en Femke alvast de camper open gooien. Nou, dat is nodig ook! 43 graden is het in de camper! Eerst een biertje en daarna een heerlijke koude douche! De koude douche was heerlijk, maar 5 min later kunnen we al weer. En een schone huid helpt ook niets tegen de muggen die hier best groot zijn en zwart met witte spikkels. Nu bedenken waar we morgen heen gaan.

Maar betreffend San Marino. Het is een aanrader voor iedereen die er in de buurt komt of een excursie naar toe kan nemen. Het is echt een leuke plaats.