Grensovergang Griekenland-Bulgarije

Donderdag 25 mei 2017

Iedereen een fijne vrije(Hemelvaarts)dag toegewenst!

Helaas hebben we Griekenland achter ons gelaten. Wat een prachtig een fijn camperland is het! Zelfs op een plaats zitten fantaseren hoe en wat als je hier een camping wilt (her)starten. Er liggen veel verlaten campings in Haldikini, met pareltjes van plekken. Wie weet. Je moet blijven dromen, toch?

Neá Moudania verlaten en voor de 4e keer richting Thessalonikí, alleen nu richting Bulgarije rijden. De wegen 20 km voor de grens zijn echt verschrikkelijk! Blij met de nieuwe voorbanden! Meer grip op het slechte en natte wegdek. Ook de bumps voelen soepel. Nou, voor diegene die het nog niet op FB hebben gelezen, nogmaals onze hilarische grensovergang. Richting Griekenland was alles moeilijk, streng, letterlijk paspoorten, autopapieren en in Montenegro ook de groene kaart, laten zien. Nu….een lange (3,5 km) file aan vrachtauto’s voorbij rijden en de grens van Griekenland bereikt. Eerst kregen we een teken dat we in de andere laan moesten, bij de vrachtauto’s voordringen? Uiteindelijk mochten we toch doorkomen, misschien was het dan voor de Bulgaar met vele motoren op trailer bedoeld? De douanier kijkt naar de foto’s in ons paspoort en naar ons, krijgen ze terug en zijn Griekenland uit. Grens Bulgarije….nog steeds een file aan vrachtverkeer, maar maneuvreren ons naar de car doorgang. Ze kijken een keer in de camper en zonder een paspoort te hebben laten zien mogen we doorrijden! Wat hebben we gelachen om de gang van zaken! Een vignet kopen bij een dame die echt geen zin had om iets te doen, laat staat een lach geven. Daarna ging de kraan open van moeder natuur, wanneer we net voor Petrich. De wegen zijn in snel stromende rivieren veranderd en het is bijzonder om hierdoor te rijden met ons ‘beesie’. Uiteindelijk op een kleine, eco, camping terecht gekomen, in Kromidova. Idyllisch plekkie. Weer tussen wijnboomgaarden. Het lijkt of we het zo plannen. De eigenaren lijken een hippie leven na te leven. Heerlijk. 3 honden los op het terrein. Manu is in eerste instantie onder de indruk, maar nadat iedereen elkaar heeft gesnuffeld is het allemaal ok. De pup, Tubby, is 4 maanden en een echt doerak. Lachen. Een van de andere 2 is de waker en de de oude teef is chill. Komt lekker knuffelen en ligt bij ons te waken. Nadat het eindelijk stopt met regenen lopen we toch nog even omhoog naar de wijnboer. Een prachtig uitzicht over de heuvels en bergen, maar ook over de leuke wijnbrouwer- proeverij. Een grote wijnton! Een wijnboer komt op zijn tractor voorbij en begroet ons vriendelijk. Het slechte weer is weer opkomst en zullen zien wat het nu weer brengen gaat