Zuid Servië

Vrijdag 26 mei 2017

Jongens wat een noodweer afgelopen avond! Storm en bijna moessonregen met hagel. We zeten eerst buiten met Belgische toeristen in een overkapping gezellig te kletsen en te drinken, alleen hebben we voor het weer moeten vluchten naar een buitenruimte naarst het huis. Zeiknat iedereen, maar wel super gezellig. Vanmorgen af en toe een bui. Jammer, want anders hadden we nog een dag gebleven om de omgeving te verkennen. Op naar Servië dan maar, want het schijnt vandaag niet veel beter te worden in Bulgarije. De doorgaande wegen zijn goed en bij Sofia klaart ook het weer op. Even een kleine twijfel om nog een dag te blijven, maar we houden niet van grote steden. Gezien de grens in het weekend ook veel drukker kan zijn kunnen we maar beter doorrijden. Om Bulgarije uit te kunnen moeten we nu wel onze paspoorten en autopapieren laten zien. Maar ja, gezien we niet zijn gescand bij binnenkomst, kan deze douanier ook niets vinden. Wat gemopper, maar het vignet staat op kenteken, dus komen we zonder problemen het land uit. Nu Servië in. Paspoorten afgegeven, elk een stempel in ons paspoort rijker, en bevestigt dat we met 2 personen zijn. 5 meter verder moeten we stoppen en commandeert een zeer norse man dat de zijdeur open moet. Geen probleem zeggen wij en doen de deur van slot. Opstaan doen we niet en hij gooit zelf de deur open, kijkt en ziet Manu netjes in de autogordel, smijt de deur weer dicht en met een chagrijnig gezicht maakt hij een beweging met zijn hoofd dat we mogen gaan. Wij natuurlijk niet begrepen en met een vingertje en een zachte go is het ons wel duidelijk.

We hebben al gezien dat er maar 1 camping is 20 km na de grensovergang. Daarna heel lang niets! Nou, stoppen we daar maar. Worden we plots aangesproken in het Nederlands door een jonge man die met zijn ouders op doorreis is naar Turkije. Hij gaat daar de ramadan volbrengen en daarna weer naar huis. Hij vind het zonde dat we Turkije niet hebben aangedaan. We hebben er over getwijfeld, maar dat kwam onze “planning” niet ten goede.

Een dame van het restaurant gaat de campingeigenares halen. Deze spreekt geen Engels (later blijkt ze wel Duits te kunnen en is communicatie een stuk makkelijker), maar de dame tolkt voor ons. We kunnen er staan, maar ja, er is verder ook niemand. Het krioelt hier van de pauwen en kalkoenen. Manu is doods bang ervan. Licht te rillen van angst en wilt na een ronde lopen in de omgeving ook niet de camper meer uit. We krijgen weer gezelschap van een hond erbij. Super aanhankelijk en blij beest. Tot de regen ligt zij bij de camper. Daarna onder een afdakje. Vroeg naar bed vanavond, want morgen meer dan 300 km rijden om bij de volgende camping te komen. En Manu te verlossen van de dieren. Deze maken overigens wel hilarische geluiden, toeters/fufuzela, miauwen en de bekende pauw en kalkoen geluiden.

Zaterdag 27 mei 2017

Vannacht 2-3 keer wakker geweest door de waakzame pauwen en hond. Waarschijnlijk een vos o.i.d., want de hond liep heel ver blaffend weg. Vanmorgen lag zij, de waakhond, lief te waken in het hokje achter ons. We kregen het toch niet over ons hart om geen koekjes te geven. En wat wilt deze kroelen. Ochtendritueel en iets voor 9:00 uur waren we de baan weer op. Meer dan 300 km voor de boeg, omdat er zeer weinig campings zijn in Servië. Ze zijn niet echt een kampeervakantieland, maar goed, daar zijn we op voorbereid. Meerde campings opgeslagen in Exel bestand in de streek waar er meerder kunnen zitten. Want het kan zomaar zijn dat de camping net meer bestaat. Nog even tanken, want dat blijkt ook altijd maar een verassing of het tankstation nog bestaat. De zon laat zich zien en hiermee ook de bergen van Servië. Bij een geldwisselpunt toch nog even Dinars gehaald, zodat we bij de tol niet konden worden afgezet of creditcard moeten gebruiken. Het eerste gedeelte is mooi, maar vanaf Cacak wordt het prachtig. We duiken de bergen weer in en vanaf Uzice letterlijk! Bedankt Tomtom! Meer dan 12% klimmen met wegen, maar wegen mag je het bijna niet meer noemen. De bergen zijn eerst rotachtig, maar worden langzaam groen en daarna gras en heide. Schitterend! Nou, de camping die als eerst op de planning staat bestaat niet meer. Op naar de volgende, waar we ook ineens, zonder te weten, langs sjezen! Ondanks de vermoeiende, maar mooie rit, blij dat we een camping hebben gevonden. De eigenaar heeft nog plaats, maar wilt onze pasporten hebben die we over 10 min kunnen komen halen. Nou, dat dachten we effe niet. Hij mag ze gebruiken, maar Femke blijft erbij. Veel gezucht en gesteun, maar nu kan hij plots zijn administratie in 3 min zien. Toevallig was er een reisgezelschap van Acsi, Nl begeleiding met Engelse groep. Waren lief bezorgd om ons met onze pasporten en of we de juiste informatie kregen. Zij gaven aan dat dit echt een zeer goede camping is en de mensen gemeend aardig. En ook de moeite om een hele dag morgen te blijven. Helaas hebben we vandaag al bij de grot en waterval gestaan, wat mooi moet zijn, maar weten ook de weg er naartoe. Leuk, maar misschien niet nog een keer. De Nederlandse man geeft aan dat je hier ook een hele leuke houten stad hebt in Zlatibor, waar we dus beland zijn. Is te lopen van de camping, maar we zien wel wat het weer doet. Net nadat we ons hebben geïnstalleerd, brak het noodweer uit. Gezellig! Heel de dag in de zon gereden en wanneer je eindelijk een veilig plek om te slapen hebt gevonden, kraan open. We zullen zien wat we mogen doen. Manu is alleen niet blij met Servië. Wilt geen snoepjes of spelen. Misschien ook op van het vele reizen en indrukken en dus ook goed om even niet te rijden. Het reisplan is weer een deel verder, want na Bosnië Herzegovina rijden we toch terug door Kroatië, wat niet de bedoeling was. Doordat we besloten hebben niet terug naar te rijden via Albanië is de route wel wat onlogischer geworden, maar het scheelde ons 3-4 dagen rijden om anders überhaupt in Bosnië Herzegovina of Servië te komen. En ach, we hadden en ‘planning’ die nog alle kanten op kon, omdat de beste vakantie geen planning moet hebben voor ons.   

Foto's zullen volgen bij beter internet, want er veel hapering in de verbinding.