Veel leesvoer, omdat het meerdere dagen zijn

Zondag 21 mei 2017

Nou, blij dat we vandaag we kunnen. Die Engelse buurman heeft namelijk geen uit knop met praten. En zijn vrouw ook niet. Ondanks dat we schuin tegenover elkaar staan weten we alles van hen. En het begint ’s ochtends vroeg, totdat ze gaan slapen of even de hond uitlaten. Verschrikkelijk! Vandaag besloten om richting de 3 vingers van Griekenland te rijden. Alleen wilde we bij de eerste starten, maar gezien het hele slechte weer wat aan het opbouwen was bij de bergen en de wind die steeds harder ging waaien, besloten om de weersvoorspellingen te bekijken tijdens de boodschappenstop net voor het eerste eiland. En inderdaad slecht weer op komst. Nou, gelukkig klopt het met wat we zien. Dan beginnen we gewoon op Athos, het achterste eiland en rijden dan gewoon terug naar de eerste of tweede wanneer het weer goed is. In slecht weer staan is niet nodig wanneer je kunt voorkomen. Luxe probleem, snappen wij ook, maar heerlijk. De rit begint weer saai wat natuur betreft, maar na de boodschappenstop wordt het mooier en mooier. De bergen zijn begroeid met verschillende bomen en planten en langzaam komt ook de zon zich weer laten zien. Het waait wel enorm, dus 2 handen aan het stuur, want anders is het een lange rol naar beneden. Door weer kleine dorpjes gereden en vele bergpassen, maar niet met extreme haarspeldbochten. Super leuk om te rijden! Eenmaal op Athos aangekomen is er niet veel keuze uit campings, maar dat wisten we al. Beland in Ouranoupolis op een camping met gelijke naam. Weer ouderwets je wc rol meenemen naar het Franse of 1 pot zonder bril. Wat we trouwens nog niet vermeld hebben over Griekenland is dat je hier je gebruikte toiletpapier in de vuilbak naast het toilet moet deponeren. Deed ons gelijk aan Jordanië denken.

Windscherm uitgezet, want die is echt nodig. Vanaf het strand kijk je uit over de 8 eilanden in de Mount Athos Bay. Uiteraard weer prachtig, met het blauwe water en langzaam binnendrijvende wolken. Even de voeten in het heerlijke zeewater laten afkoelen en genieten van de zon bij de camper. Ben benieuwd hoe stil het vanavond gaat wezen, want een uur na onze aankomst arriveert er een jonge Bulgaren. We zullen zien. Gelijk een voorproefje voor de terugweg, want we hebben besloten toch via Bulgarije naar Servië te gaan rijden.

Maandag 22 mei 2017

Nou wat een nacht geweest. De Bulgaren zijn tot ongeveer 2:00 uur geluid aan het maken geweest. Hard, maar ook echt overdreven hard lachen, veel praten en gitaar spelen na middennacht. Dat laatste was zo erg nog niet, maar 7 jonge meiden overdreven lachen, blijkt later van de whisky te  zijn, wel. Ondanks de prachtige plaatst en ideale opstelling hierdoor besloten toch naar het eiland Sithonía te rijden. Een deel is dezelfde weg terug, omdat er geen andere is. Athos is namelijk maar tot het stadje Ouranoupolis bereikbaar voor toeristen en/of vrouwen. Daarna is het voor de monniken t/m de berg Athos toe. Jammer, maar ach, er zijn ergere dingen. Uiteindelijk via de kust Sithonía bereik en wauw! Complete verandering dan wat we heel Griekenland gezien hebben. Ja, nog steeds bergen, maar de steentype wisselen zich om de 10-20 km en ook de begroeiing. Schitterend! Beland via weer vele bergpassen en klimmen van 10% op een camping vlak voor Sykia (Sikia). Een grappige camping. De eigenaar legt ons uit, na onze Acsi kaart te hebben gegeven, wat waar is en in welk stuk we een plekje mogen kiezen en meer niet nodig! Top! Een plekje gevonden waar weinig mensen staan. In de schaduw van bomen, maar we zon om in te zitten. Eigen lunch gemaakt en 2 wasmachines aan het werk gezet. Nadat deze “klaar” waren, was opgehangen en het strand/zeewater gaan keuren. Het “klaar” is, omdat 1 wasmachine niet zijn water had afgetapt, dus konden we dit nog met de hand uit gaan staan knijpen. Lekker wezen zwemmen, met minder genoegen van Manu, nog genoten van de namiddag zon op het strand. Eenmaal terug bij de camper, blijkt een groot deel van de was al droog te zijn. Toppie! Besloten dat, wanneer het weer morgen weer zo is, toch een dagje te blijven. Hierna zal er weinig strand meer zijn, want dan gaan we langzaam richting Servië. Nou ja, langzaam. In Bulgarije 1 camperstop gevonden, net over de grens die super veilig is, vanaf daar in een keer doorrijden naar Servië. Ongeveer 4 uur, moet te doen zijn, denken we. Wat later op de avond kwam er een leuk, maar schuw voor mensen, hondje Manu begroeten. Een dotje en hebben het maar flufpuppy genoemd. De 2 zijn wat gaan spelen, het jonge beestje water gegeven en lekker gaan slapen.

Dinsdag 23 mei 2017

Wat een lekker plekkie hier! Net de jungle met al de verschillende dieren geluiden ’s avonds en ’s nachts. Verschillende volgelgeluiden, krekels, brulkikkers, honden en katten, maar niet storend. Ook in de douche komen er verschillende dieren voor, zoals oorwormen, vlinders, spinnen, zwaluwen en nog meer dieren met vleugels. Gezellig! Hebben we 8 jaar gelden in de jungle van Peru ook 10 dagen gehad. En verder stil! Vanmorgen kwam flufpuppy weer goede morgen zeggen, en na weer flinks wat water te hebben gedronken heeft deze lekker liggen chillen bij ons. En blijkt in chillmodus precies dezelfde geluidjes te maken als Manu.

Een heerlijke stranddag gehouden. We hebben het 3 ½ uur vol kunnen houden! Een paar keer heerlijk afgekoeld in het kristal heldere zeewater. Meer niets! We gekeken waar de brulkikkers zich bevinden en blijkt in een oud bassin te zijn aan de overkant van de weg, waar voorheen ook een camping heeft moeten bestaan. Flinke beesten, maar wel mooi.

De grijze wolken komen langzaam binnen drijven over de bergen, maar voor morgen is ook een regendag voorspeld. Morgen weer terug richting Thessaloniki, om bij een campergarage te kijken of deze toch geen 2 of 4 nieuwe banden heeft voor ons. Mochten we in de rechterband nog een 3e prop krijgen, zijn we niet meer verzekerd. Mocht we in Bulgarije of waar we ook zijn, hopelijk niet meer, pech hebben met diezelfde band willen we dat zeker niet daar hebben. Kost misschien een cent hier, maar scheelt een beetje zorg.