Mostar

Zondag 4 juni 2017

Om 8:00 uur zweten we de camper uit. We staan vol in de zon! Koffie zetten en schaduw zoeken. Manu zoekt deze direct de schaduw onder de camper, althans laat ze ons denken. Niet veel later komt Anne goedemorgen wensen er vertellen dat Manu bij hem aan het ontbijt heeft gezeten. De bitch! Wij ver excuseren ons hiervoor, maar hij geeft aan dat hij het juist gezellig en leuk vond en dat Manu keurig heeft gewacht met de tafel schoon te maken, nadat hij klaar was met eten. We schamen ons een beetje, maar hij heeft er grote lol om en vind Manu een keurige en vriendelijke hond is. We wensen elkaar een fijne dag toe en tot vanavond. Op naar de befaamde brug in Mostar. We rijden op de bonnefooi Mostar is en zien letterlijk heel Mostar. De bordjes waren plots weg en wegen opgebroken. Nou, het rondje ook maar terug dan! Uiteindelijk zien we weer bordjes voor de brug en rijden naar de parkeerroute. Nou, wat een afzetterij! De eerste plaats kunnen we makkelijk plaats nemen, zegt de man die deze beheerd. We kijken naar de vakken en geven aan erin we, maar wanneer de parkeerplaats vol is, er niet meer uit. Wij rijden 20 meter verder en de volgende houdt ons aan. We kunnen beneden staan voor een halve dag 10 euro! Die zijn helemaal gek geworden zeker! Weg hier! We rijden de weg over en zien een bewaakte parkeerplaats ook voor touringbussen. We hebben de laatste plek en kunnen betalen wanneer we weggaan. De temperatuur is eigenlijk te hoog om dit te doen (30+), maar goed. We zien wel hoe lang we het volhouden in de middag. Het is echt een poppenkast! Van de gerestaureerde huisjes zie je niets, omdat deze bezaaid zijn met winkeltjes en toeristen. Dat voor een brug. Het pad waarover je loopt is van ronde keien die erg glad zijn. Manu vind het niets deze temperatuur en legt zich neer in de schaduw. We moeten de brug nog over! Deze is ook erg glad en druk en besluiten Manu maar even te dragen. Nemen wat foto’s kijken wat rond en zien aan de overkant van het water een restaurant in de schaduw met wat wind. Weer de brug over, de drukte door en worden vriendelijk ontvangen en naar een schaduwplek gewezen. Rust en verkoeling! Het water loopt letterlijk van ons af. We bestellen weer cevapi en genieten van het uitzicht. Na de maaltijd op naar de camper en op naar Bagaj. Hier is de bron van de rivier Buna met een huis (gerestaureerd) dat rond 1470 gebouwd is. Door de temperatuur houden we het bij een kort bezoek en vluchten naar de camping en de schaduw met een briesje. De camper geïnstalleerd en besloten een was te draaien. Anne komt aanlopen met een biertje voor ons. Nadat wij de was geregeld hebben pakken we het biertje en lopen terug naar hem met de vraag of het hem gezellig lijkt dat wij het biertje bij hem opdrinken. Tuurlijk! Gezellig zegt hij. 3 uur later, verhalen en wat biertjes verder en besluiten we om Anne even alleen te laten, zodat hij kan eten. Hij vraagt of we elkaar morgen nog zien, voordat we gaan. Tuurlijk, want we doen alles op het gemak. Wij gaan ook eten en hebben ineens gezelschap van een zwerfhond. Een jong beestje aan de tanden en poten te zien, maar heel vriendelijk en sociaal. We geven hem wat water en heel slecht van ons een snoepje. We noemen deze Bozna. Is niet vervelend en onderdanig, maar ook speels aan Manu. Zij waarschuwt netjes, wanneer ze klaar is met Bozna. Hij komt regelmatig een kroel halen en je wordt er rijkelijk met grote likken door beloond. Femke wilt hem mee naar huis hebben. Een prachtige hond, met wel pussende ogen, maar daar is vast wat tegen te doen. Hij blijft netjes van de was af, maar niet van de mand van Manu. Dat heeft hij ook heel snel geweten ook! Na een tijdje gaat Bozna weg, maar laten voor de nacht wel water voor hem buiten staan. Na een kleine muggenjacht lekker gaan slapen.