Plirvica meren->provincie Dalmatië

Vrijdag 28 april

Gisteravond heeft Manu een speelmaatje gehad. Een dik behaarde, maar verzorgde chiwawa (denken we). We hebben hem Fluffie genoemd. Manu heeft er mee gespeeld, Fluffie heeft zijn aandacht van ons gehad, inclusief wat lekkers. Fluffie heeft de boel lopen bewaken en is onder onze camper gaan liggen.

Vannacht is het flink gaan regenen en stormen, Fluffie is niet gebleven. De camper schommelde regelmatig. Deze storm is ook niet meer gaan liggen vandaag. Dit was ook te merken tijdens het rijden. Het was echt beide handen aan het stuur houden en af en toe ruitenwissers op max. Dat deze tijdens het rijden met de storm zijn blijven zitten is een wonder. De bergen met vele bomen veranderen is ligt glooiende landschappen door hoge bergen omringt. De bergtoppen zijn soms niet te zien door de, bijna, zwarte wolken die erboven hangen. Ook zo is de natuur mooi en hoe verder we richting provincie Dalmatië rijden hoe rotsachtiger de overgeving wordt. Na bijna 3 uur rijden in storm komen we via weer een inspannende maar mooie rit aan in Lozovac, waar we ons aanmelden bij de camping, veel keuze is hier niet, en de camper zo proberen neer te zetten dat je een beetje uit de wind zit. Nou, onmogelijk, de wind komt van alle kanten. De campingbaas geeft ook aan dat het extreem is vandaag en dat morgen de wind er maar een klein beetje uit gaat. Jammer dan, de temperatuur is prima. Inchecken en de dame uitleggen waarom wij onze paspoorten niet willen achterlaten. Nou een kopie, zonder pasfoto, en de NKC kaart was dan ook goed. Morgen naar Krka National Park, waar we 2 km van de ingang slapen vannacht. Gezien we redelijk vroeg op de camping zijn aangekomen, alvast met de benenwagen daar naartoe lopen. We lopen langs een oude vervallen fabriek en vervallen huizen en oude bunkers, maar ook een sneakpeak voor morgen! Foto’s nemen is bijna niet mogelijk met de wind en elkaar verstaan ook niet. Inmiddels is het weer licht gaan regenen, maar de druppels zijn groot. Gelukkig hebben we nu de wind in de rug terug naar de camping. Morgen weer vroeg uit de veren om van Krka te gaan genieten en dan bekijken hoeveel energie we nog hebben om te bepalen waar we dan weer heenrijden. In ieder geval naar het zuiden, waar Montenegro steeds dichterbij komt.